Οι περισσότεροι από ‘μας έχουμε εκπαιδευτεί να λειτουργούμε απαντώντας στα ερεθίσματα από το εξωτερικό περιβάλλον μας. Ανάλογα με το αν οι συνθήκες ή τα γεγονότα της ζωής μας είναι ευχάριστα ή δυσάρεστα, βλέπουμε τα συναισθήματά μας και τις συμπεριφορές μας να διαμορφώνονται αυτόματα και να ανακυκλώνονται, χωρίς την πλήρη συνειδητή μας συμμετοχή. Αυτός ο εξωτερικός προσανατολισμός πολλές φορές μας οδηγεί να υιοθετούμε αξίες και επιδιώξεις που οι άλλοι εφαρμόζουν, για να εξασφαλίσουμε ότι θα είμαστε αρεστοί και αποδεκτοί, χωρίς όμως να αναρωτιόμαστε αν συνάδουν με τις βαθύτερες εσωτερικές μας ανάγκες ή με τον απώτερο σκοπό μας.

Για να ανταποκριθούμε σε αυτόν τον εξωτερικό προσανατολισμό, προπονούμε διαρκώς τις διανοητικές μας ικανότητες και μετράμε την πρόοδο και την αξία μας βασισμένοι στο πόσα καταφέρνουμε να αποκτήσουμε, (μόρφωση, τίτλους, χρήματα, οικογένεια, παιδιά, κ.λπ.) πάντα σύμφωνα με τις συμπεριφορές που παρατηρήσαμε από τους άλλους και τα κριτήρια που τέθηκαν και σε ‘μας. Αναλύουμε, κρίνουμε, συγκρίνουμε, εκλογικεύουμε όσα μας συμβαίνουν χωρίς να αντιλαμβανόμαστε αν αυτές οι διαδικασίες μας οδηγούν προς την ανάπτυξή μας ή μας κρατάνε προσκολλημένους στα ίδια. Ο κόσμος μας είναι προκαθορισμένος και ακόμα και όταν βιώνουμε πολύ λιγότερα από αυτά που επιθυμούμε, δεν κινητοποιούμαστε στο να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο, διότι διατηρούμε παγιωμένες πεποιθήσεις και συμπεριφορές που δίνουν σε άλλους την ευθύνη των καταστάσεων που βιώνουμε και μας αφήνουν χωρίς δύναμη και έλεγχο.

Εκτός όμως από όντα του νου είμαστε και όντα του πνεύματος.

Υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού μας που είναι προσανατολισμένο στο να κοιτάζει προς τα πάνω, σε έναν ανώτερο στόχο που οδηγεί στην πρόοδο, την εξέλιξη, την καλοσύνη, την αφθονία, την καλοπέραση. Ένα μέρος που διατηρεί και μας επανασυνδέει με το «σχέδιο» του εαυτού μας όπως ήταν όταν ήρθαμε, λαμπεροί, να βιώσουμε την περιπέτεια της ζωής.

Αν λοιπόν πραγματικά επιθυμούμε να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας, την ικανότητα μας, δηλαδή, να παράγουμε με συνέπεια τα αποτελέσματα που επιδιώκουμε σε κάθε επίπεδο, θα πρέπει να ανοίξουμε το μυαλό μας σε νέα πεδία και να αποκτήσουμε πρόσβαση και σύνδεση με το πνευματικό κομμάτι της ύπαρξής μας.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εκτός από την εξέλιξη του νου μας, είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε ισάξια και με την πνευματική ανάπτυξη, αναγνωρίζοντας αρχικά τον ρόλο της στην επίτευξη των στόχων και επιθυμιών μας και στη συνέχεια αξιοποιώντας τις άπειρες δυνατότητες που η «προπόνηση» σε αυτό το πεδίο μπορεί να προσφέρει.

Η μέθοδος true–me® επιδιώκει να οδηγήσει το άτομο στην ολοκλήρωση και στην πληρότητα, μέσω της κινητοποίησης του συνόλου των δυνατοτήτων του. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί ανοίγοντας την δίοδο για συνεργασία και σύνδεση μεταξύ της πνευματικής και διανοητικής του οντότητας. Η μέθοδος παρέχει τις πληροφορίες, τεχνικές και διαδικασίες που προσανατολίζονται στη συστηματική και οργανωμένη αφύπνιση του ατόμου σε έναν νέο, πιο παραγωγικό τρόπο σκέψης και δράσης, που μπορεί να τον οδηγήσει σε ένα σκόπιμο και ευτυχισμένο καθημερινό βίωμα.

Πιο συγκεκριμένα:

Μέσω της δουλειάς που γίνεται στο πεδίο της «Διανοητικής νοημοσύνης» αποκτάται βαθειά γνώση των αληθινών επιθυμιών και των αξιών και διαμορφώνονται κανόνες και συμπεριφορές για να είναι εφικτή η επιλογή στρατηγικών δράσης που θα οδηγήσουν σε συστηματική επίτευξη των στόχων .

Μέσω της δουλειάς που γίνεται στο πεδίο της«Πνευματικής νοημοσύνης» ευθυγραμμίζεται η δράση με τον εσωτερικό εαυτό, που κατέχει όλη τη γνώση και σοφία που χρειάζεται το άτομο για να προσανατολιστεί στη διαμόρφωση και επίτευξη του σκοπού της ζωής του.

Αποτέλεσμα της συνδυαστικής αυτής καθοδήγησης και προπόνησης (Coaching) είναι η αφύπνιση και η ανάδυση των μοναδικών δυνατοτήτων που συνθέτουν τον άρτιο, ολοκληρωμένο και ανώτερο σε συνειδητότητα εαυτό μας.

O άρτιος εαυτός μας:

• Ενδυναμωμένος
• Δημιουργικός
• Παραγωγικός
• Ισορροπημένος
• Ολοκληρωμένος
• Αληθινός